12-րդ դարի սկզբին սկսվեց պարսկա-բյուզանդական պատերազմը, որի ընթացքում հաջողությունն ուղեկցում էր Պարսկաստանին: Պարսից զորքերին հաջողվեց զավթել Հայաստանը, Պաղեստինը, Սիրիան և այլ երկրներ: Սակայն կռվի վճռական ավարտին Հերակլ կայսրին հաջողվում է այնուամենայնիվ հետ գրավել իր արևելյան տիրույթները, Պաղեստինը, Սիրիան, Հայաստանի մի մասը:
Այդ երկրներում հիմնականում մոնոֆիզիտներ էին ապրում: Քանի որ Հերակլը հիմնականում քաղաքական նպատակներ էր հետապնդում, այսինքն ցանկանում էր ավելի սերտ կապել Սիրիան, Եգիպտոսը, Պաղեստինը և Հայաստանը Բյուզանդական Կայսրությանը,այդ պատճառով նա ամեն գնով ցանկանում էր զիջել այդ երկրներին: Օրինակ, նա մոնոֆիզիտ Սերգի Յակոբինին նշանակում է Կոնստանտինոպոլսի պատրիարք, սիրիական մոնոֆիզիտների Կաթողիկոսին-Անտիոքի Պատրիարք, իսկ կրքոտ հակախալկիդոնիտ Կիրիլին Ալեքսանդրիայի Պատրիարք:
Որպեսզի եկեղեցական աշխարհում, որտեղ կրքերը չէին հանդարտվում արդեն մի դարուկես, համաձայնության գան այդ հարցի շուրջ, Կոնստանտինոպոլսի Պատրիարխ Սերգին (610-638) առաջարկում է սկզբունքորեն նոր Մոնոֆելիտական եկեղեցական ուսմունք, ըստ որի Քրիստոսն ունի մեկ դեմք, երկու բնություն: Իր մի հղման մեջ, որը հասցեագրված էր Կոնստանտինոպոլիսի Պատրիարքին, Ալեքսանդրիայի Պատրիարքը գրում է, որ օգտագործելով նոր մոնոֆելիտական ուսմունքը, իրեն հաջողվել է հաշտեցնել Եգիպտոսում իրար դեմ կռվող երկու կողմերին:
Մոնոֆելիտական նոր ուսմունքը ընդունվում է Բյուզնդիայի և Արևմուտքի կողմից: Այն բարեհաճ է ընդունում նաև Հռոմի պապ Հոնորիոսը (625-638):
Կայսրը Հայկական եկեղեցուն ևս առաջարկում է Նոր ուսմունքը:
Քննարկելով Նոր Ուսմունքը, Հայ եկեղեցու հայրերը, Սյունյաց Եպիսկոպոս Մաթուսաղի գլխավորությամբ, եկան եզրակացության, որ այն համապատասխանում է ուղղափառության սկզբունքներին, սակայն ոչինչ չի ասվում Խալկիդոնյան Խորհրդի քննարկման և Լևոնի հղման մասին: Դրա հետ կապված, 631 թվականին Կարինում Խորհուրդ հրավիրվեց, որում ներկա էին Հերակլ կայսրը, Հայաստանի Կաթողիկոս Եզրասը (630-641) և նրանց հետևորդները:
Խորհրդի արդյունքում կողմերը համաձայնության եկան:
Սրճարան և ռեստորան
|
Արտադրամաս
|
Տուրիզմ ԲԱՅԱԶԵՏ
|
Հայաստանի պատմություն
|
