Խոր հնադարում հայերը մարդկանց դնում էին անուններ, որոնք համապատասխանում էին նրանց արտաքին տվյալներին, կամ էլ արտահայտում էին երեխայի ապագայի հետ կապված ծնողների ակնկալիքները:
Ներքոհիշյալ անունները առավել տարածված են Ռուսաստանում:
Աբիգ – գովերգված, փառաբանված
Ավետ, Ավետիք, Ավետիս – հայերեն բարի լուր, լատիներեն «Սուրբ Իմացություն»
Աղասի – անսասան լեռ
Ազատ - ազատ
Հայկ – հայոց դյուցազուն և հայերի ապավեն Հայկ
Հայկազ - միացություն
Հակոբ – Աստված պահապան և ապավեն
Համազասպ – Հաղթական քայլող զինվոր
Հմայակ – անկեղծ, բարի հոգի
Համո – հայերեն համբարձում, լատիներեն փայլող, երկնքում առկայծող
Անանիա – իր տեսակի մեջ միակը
Արա - բարեպաշտ
Առաքել - առաքյալ
Արամ - առաքինի
Արամազդ – հայկական հեթանոսական աստվածների հայրը, կայծակի աստվածը, երկրի և երկնի արարիչը, մարդկության նախապապը
Արգամ - արժանի
Արգիշտի – սիրո արժանի
Արեգ – արև
Արիստակես – սուրբ պահապան
Արմեն, Արմենակ – արիների հոգի
Արսեն – ազնվական զինվոր
Արտավազդ – ճշմարտության կացարան
Արտակ – արևին ձգտող
Արտաշ, Արտաշես – ճշմարտության գովերգու
Արտեմ – ճշմարտության ուղի
Արտուր – մեծ արջ
Արտուշ – լույսի ձգտող
Հարություն - հարություն
Առուշան – արևափայլ
Արշավիր – արևային հերոս
Արշակ – կենսատու արև
Ատոմ – աստվածային հոգի
Աշոտ - հույս
Բաբկեն – հայր, իմաստուն
Բաղդասար – կյանք տվող ուժ
Բաղիշ – երջանկությունից արբած
Բաղրամ – սիրո երջանկություն
Բագրատ – ուրախություն
Բարսեղ – շատ ազդեցիկ
Բարխուդար – ուժի գովերգում
Վահագն – հայկական հեթանոսական աստվածներից կրակի աստվածը, որը պահպանում էր մարդկանց չար ուժերից
Վահան - վահան
Վաղարշ, Վաղարշակ – ամենահաս արև
Վահրամ – վագրի ուժ
Վարուժան – պահապան , պաշտպան
Վասակ – աչքերի լույս
Վաղակ - արեգակ
Գագիկ – երկնային
Գալուստ – գալուստ
Գարեգին – սուրբ գրքի լույսը
Գառնիկ – մատաղի գառ
Գարսևան – կարակապաշտ
Գասպար – ազատագրող
Գեղամ – տուն
Հրանտ – սուրբ գիրք
Գուրգեն – հոգևոր ուսուցչի տված լույս
Դավիթ – գիտելիք տվող
Դերենիկ – Աստծո հլու հպատակ
Ջիվան – կենդանի հոգի
Եղիշ – հզորության ձգտող
Երվանդ – սուրբ հավատ
Ժիրայր – աշխույժ այր
Զավեն – երկնային
Զորի – արևի և կրակի քուրմ
Զոհրապ – աստվածային
Կիկոս – ամուր, պինդ
Կիրակոս – պատմագիր
Կորյուն – առյուծի ձագ
Մամիկոն – իմ
Մարգար – բարի ուղի
Մհեր – արև
Մելքոն – արևին հանդիպող
Մելքում – արևածագ
Մեսրոպ – լուսնի ճառագայթ
Մեխակ – արևաչք
Միհր – հեթանոսական արևի և լույսի աստված, այստեղից էլ Միհրան անունը
Միհրան – արևափայլ
Մինաս – ձուկ
Մուշեղ – գերագույն
Ներսես – հերոսի ծնունդ
Նուբար – գովերգում
Օհան – կրակոտ
Փանոս – հիանալի
Պարգև - նվեր, պարգև
Պարթև - զինվոր, կայսր
Պարույր – պարուրակ
Պարունակ – Աստծո մասնիկ
Պատվական – պատիվ ունեցող
Պետրոս – քար
Պողոս – տղա
Հրաչյա – հրե, կրակե աչքերով
Սահակ – արևի հզորություն
Սաղաթել – ուժի նշմար
Սաքո – աստվածային
Սանասար – հավերժի ուժ
Սանթուր – սուրբ լույս
Սապահ – աստծո հպատակ
Սարգիս – բնության հզորություն
Սարո – ուժեղ
Սասուն – կենդանի
Սերոբ – արձակած նետ
Սմբատ – ընկեր, բարեկամ
Սպարտակ – ազատագրող
Սուքիաս – ժպտերես, երջանիկ դեմք
Սուրեն – աստվածային
Թադևոս – նախնիների ուղի
Թաթոս – հայրական
Թաթուլ – հայրական խինդ
Տիգրան – սուրբ
Տիր – իմաստության աստված
Թորգոմ – փրկիչ
Թորոս – էներգիա
Տրդատ – աստծո պարգև
Հունան – ոսկե դեմք
Հուսիկ – վաղորդյան
Խարպութ – արևային ջրաշուշան
Խորեն – արև
Խոսրով – զոհին կրակին տվող
Շավարշ – արևի կենսատու ուժ
Շմավոն – խաղաղասեր, հաշտարար
Սրճարան և ռեստորան
|
Արտադրամաս
|
Տուրիզմ ԲԱՅԱԶԵՏ
|
Հայաստանի պատմություն
|
